Hoe nu verder?

Moemi


Zo moeilijk dat je zo veranderd bent
Heb ik je ooit wel gekend?
Zo afstandelijk zonder gevoel
Zo dichtbij en toch zo ver
Weet je wat ik bedoel?

Zo graag wil ik je knuffelen , even een zoen
Maar een hand een vluchtige aanraking is waar ik het mee moet doen
Natuurlijk moet ik niet zeuren, want het gaat goed
Veel beter met jou dan voorheen
Maar ik heb zoveel liefde voor jou , ik ben niet van steen.

Ik zal moeten accepteren dat het nu eenmaal zo is zoals het nu gaat
En dat je nu eenmaal niet graag over je gevoel praat.
Dat je zo aangetast bent door de alcohol en troep die je tot je nam
Je bent nog zo in gevecht en kijk hoe ver je al kwam.

Toch doet het mij verdriet dat ik niet meer voor je kan doen
Een arm om je heen en eens een zoen
Het voelt alsof ik zo gefaald heb in de opvoeding van jou
Waarom ging het zo mis , waarom nou?
Erbij neerleggen dat dit het is , dat dit jouw toekomst is zoals je nu ziet
Dat zal ik moeten accepteren, maar ik geloof het niet.

Onvoorwaardelijk hou ik altijd van je mijn
Lieve lieve oudste kind
En ik denk dat ik ook mijn weg wel vind
Als dit is wat het is, dan sluit ik mij daarbij aan
Al hoop ik ook voor jou dat het voor de toekomst toch nog veel beter zal gaan.

Dikke zoen
Mamma

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 23-09-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Moemi (Actief sinds: 06-01-2019)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Hoe nu verder?’ van Moemi zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.