«»
strompelend
struint de dronkaard
door de omberen
sombere
koude nacht
de beschonkene
voelt geen koude
slechts de boude
snijdende sneeuwjacht
geeft een dracht
op wimpers en wenkbrauw
het deert hem niet
de weg naar huis is kort
daar wacht pap van gort
en een quotum
thee met rum
en wijn in een magnum
kromme rug meer convex elke maan
hoeveel manen nog te gaan?
opgezette lever
alcohol teert als een aaskever
zal hem uiteindelijk worgen
ach wel, zorgen voor morgen.
Stamcafé
Mompelendstrompelend
struint de dronkaard
door de omberen
sombere
koude nacht
de beschonkene
voelt geen koude
slechts de boude
snijdende sneeuwjacht
geeft een dracht
op wimpers en wenkbrauw
het deert hem niet
de weg naar huis is kort
daar wacht pap van gort
en een quotum
thee met rum
en wijn in een magnum
kromme rug meer convex elke maan
hoeveel manen nog te gaan?
opgezette lever
alcohol teert als een aaskever
zal hem uiteindelijk worgen
ach wel, zorgen voor morgen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 30-05-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Ron DietvorstActief sinds: 18-05-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stamcafé’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verslaving
Nieuwste gedichten
- Hermes
- Een Strijd tegen Drugsverslaving
- ik wil mezelf weer zijn
- ik wil mezelf weer zijn
- Diep van binnen
- Verandering