Alleen verder

Moeder en Verslaafd

Kom,
Verzet zich tot zitten

Alleenstaand kan bezitten
Een bezetene zal nimmer groeien

Overspoeld volstaat
nog even

Tot, maar nooit snel
het verspilde beklijft

Vechtend tegen
brengt vergeten maar

Leven doet het niet meer

Ik en ik
vlechten niet meer

Gewonnen geven tot de winst
Zonder en meer wordt behaald

Die stem ken ik, kennelijk
Die lijkt op mij
 
Tegen de bierkaai zou ik wel lusten

Mijn mond gehouden
zodat en totdat
ik praten kan

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 20-02-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Moeder en Verslaafd (Actief sinds: 01-12-2017)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Alleen verder’ van Moeder en Verslaafd zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.