«»
en kon het zo al ruiken
wou ze hem dan zó fnuiken?
met aangebrand eten
en een huis als een varkensstal
met een fles sherry lag ze op de bank
ze stond stijf van de drank
wezenloos schudde hij zijn hoofd
zou hij proberen nog eens een keer
met haar te praten, te redeneren
ze zat - zag hij - nog in haar ochtendkleren
moedeloos slenterde hij naar de keuken
om te redden wat er te redden viel
van het avondmaal, een verbrande kotelet
die lag te drijven in het vet
hij zette de gaskraan wijd open, en wachtte.....
Het einde
Hij kwam thuis van zijn werken kon het zo al ruiken
wou ze hem dan zó fnuiken?
met aangebrand eten
en een huis als een varkensstal
met een fles sherry lag ze op de bank
ze stond stijf van de drank
wezenloos schudde hij zijn hoofd
zou hij proberen nog eens een keer
met haar te praten, te redeneren
ze zat - zag hij - nog in haar ochtendkleren
moedeloos slenterde hij naar de keuken
om te redden wat er te redden viel
van het avondmaal, een verbrande kotelet
die lag te drijven in het vet
hij zette de gaskraan wijd open, en wachtte.....
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-12-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Ron DietvorstActief sinds: 18-05-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het einde’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verslaving
Nieuwste gedichten
- Hermes
- Een Strijd tegen Drugsverslaving
- ik wil mezelf weer zijn
- ik wil mezelf weer zijn
- Diep van binnen
- Verandering