Blind, doof en 88 zijn...

Dakoyria

Vandaag zijn mijn gedachten alleen nog maar
dáár Ik maak me heel moeilijk los van haar
die die zo meer dan bedroefd is

Zij gaat van haar fraaie grote huis naar één
kamer in het verzorgingshuis Alles wat zij nú al
mist...

Wat moet je echter als je blind, doof en hoog-
bejaard bent? Zo vaak al gevallen en eer je dan
gevonden bent!

Natuurlijk weet zij rationeel heel goed dat dit toch
echt het beste voor haar is
De onveiligheid die zij echter voelt, clubgenoten

die zij voortaan mist
Overzien kan zij volstrekt niet welke voordelen
het toch ook biedt

Zij voelt alleen een nameloos verdriet
Zij tracteerde zelfs nog, voor de laatste keer hier
Mij smaakte de lekkernij totaal niet

Gauw beloof ik haar snel op te zoeken; zij is nog
gis en goed bij de les 'Voorlopig maar niet!' roept
zij Eer alles zijn plaats heeft... Zij huilt en alleen
een kus die ik haar bied.

Dakoyria, 2019.