Het verleden is passé

Dakoyria

Ik idealiseer wat ik ooit ten diepste heb gevoeld
Jij, mijn Ridder op het witte paard... maar zo bar
weinig op realiteitszin gestoeld
De oprechte spijt wat nooit werd, mogelijk wél
had kunnen zijn Ik ben maar een heel gewoon
mens met eigen verdriet en pijn

Nu, in mijn laatste levensfase, komt dit me wel
zo dwaas voor, die toenmalige verliefdheid
Uit het oog verloor ik wat zich aan meer duurzaams
voordeed en uiteindelijk pas toen duidelijk bekoort.

Dakoyria, 2022.