INLOGGEN
«»

gestruikelde tijd

Toen poedersneeuw de huiskamer in
Waaide over de dorpel van duizend voeten
Het resthout zich ophoopte in de eigenhandige minnaar
Onder het wolkenwit van het tempexplatenplafond

Toen het vocht van de tuinwolken naar binnen
Door het waterglas drong en nog jarenlang
Schijngestalten waren te zien van
De aardappelschilmachine,

Toen het hemelbed een speelplek was
De konijnen het tapijt opvraten
Elke ochtend de blokkentoren achteroverviel
De kat ruggelings over het bruine zeil zeilde
Schoolkinderen zich vergaapten aan de jonkies in de etalage

Toen we douchten in het geschrobde badhuis
De wasserette duizelingwekkende trommels gaande hield
Honden op straat kakten
Je kleren stonken naar tabaksrook na cafébezoek

Toen de vrouw van driehoog haar leven had
Volgestapeld met oude kranten
Buurtwinkels een voor een verdwenen in
De voering van het grootwinkelbedrijf

Toen hooligans het naïeve buurthuis belaagden
Huismagnaten de stad lieten verkommeren
En wij jonge ouders onbezorgd over de gesteven Amstel
Liepen met de kinderwagen

Leek het alsof
De tijd gestruikeld was

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-11-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Valentijn
Actief sinds: 28-12-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘gestruikelde tijd’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.