INLOGGEN
«»

Herinnering

Ik keer mezelf binnenstebuiten
Zoek naar openingen en sporen
Probeer dwanggedachten buiten te sluiten
Om een tunnel naar het verleden te boren

Mijn gevoel verbijstert het verstand
En vecht tegen de vergetelheid
Het uurwerk smelt langzaam in mijn hand
Tijdens daluren van de woeste tijd

Voor het eerst in dit bange uur
Voel ik me in de tijd verbonden
Uiteindelijk zonder verterend vuur
Koester ik mijn kleine heldere seconden

Koplampen verdringen het licht uit mijn ogen
De huid krimpt, verwaarloosd land
Mijn zwaartekracht is aan het opdrogen
Huil nog slechts tranen van los zand

Ondersteboven en achterstevoren
Herken ik de bloemen achter het behang
Het verleden lijkt opnieuw geboren
Maar ben in een geurloos vacuĆ¼m beland

Scherven zoeken een weg terug
Naar het jeugdig origineel
Staande op deze ijzeren brug
Is slechts een roestige herinnering mijn deel

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 07-02-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Valentijn
Actief sinds: 28-12-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Herinnering’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.