«»
ver.... zo ver als we kijken.
Niets dan mooie groene vlaktes,
Mijn gedachten gaan naar niets
en de tijd lijkt stil te staan.
Uiteindelijk komen we aan,
na de reis langs groene vlaktes.
Oneindig is het zicht.......
en eenmaal in gedachten verzonken,
staat de tijd stil.
De tijd van gaan is weer gekomen,
een reis zoals alleen in mijn dromen.
Nu zijn we weer druk,
alles moet en het liefst direct.
Gebouwen belemmeren het zicht
en de gedachten gaat terug naar eens,
want nu hebben we haast en nog meer haast.
Ons leven is een achtbaan
waarin we alleen maar doorgaan.
Niet genieten van de momenten,
of terugkijken hoe het vroeger was.
De tijd is meedogenloos.
Tijd
Eindeloos is het zicht,ver.... zo ver als we kijken.
Niets dan mooie groene vlaktes,
Mijn gedachten gaan naar niets
en de tijd lijkt stil te staan.
Uiteindelijk komen we aan,
na de reis langs groene vlaktes.
Oneindig is het zicht.......
en eenmaal in gedachten verzonken,
staat de tijd stil.
De tijd van gaan is weer gekomen,
een reis zoals alleen in mijn dromen.
Nu zijn we weer druk,
alles moet en het liefst direct.
Gebouwen belemmeren het zicht
en de gedachten gaat terug naar eens,
want nu hebben we haast en nog meer haast.
Ons leven is een achtbaan
waarin we alleen maar doorgaan.
Niet genieten van de momenten,
of terugkijken hoe het vroeger was.
De tijd is meedogenloos.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 29-10-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Mark MedemaActief sinds: 20-09-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tijd’ van Mark Medema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over tijd
Nieuwste gedichten
- Het gevoel van de maand januari
- Het gevoel van de maand april
- Ophaalbrug
- [ Seconden-optreden ]
- De verre oudheid in Egypte
- [ Bijtijds (2) ]