INLOGGEN
«»

Tijd

Eindeloos is het zicht,
ver.... zo ver als we kijken.
Niets dan mooie groene vlaktes,
Mijn gedachten gaan naar niets
en de tijd lijkt stil te staan.

Uiteindelijk komen we aan,
na de reis langs groene vlaktes.
Oneindig is het zicht.......
en eenmaal in gedachten verzonken,
staat de tijd stil.

De tijd van gaan is weer gekomen,
een reis zoals alleen in mijn dromen.

Nu zijn we weer druk,
alles moet en het liefst direct.
Gebouwen belemmeren het zicht
en de gedachten gaat terug naar eens,
want nu hebben we haast en nog meer haast.

Ons leven is een achtbaan
waarin we alleen maar doorgaan.
Niet genieten van de momenten,
of terugkijken hoe het vroeger was.
De tijd is meedogenloos.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 29-10-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Mark Medema
Actief sinds: 20-09-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tijd’ van Mark Medema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.