het zoete leven
een man zit voor het raam te lezen
de zon speelt op de grijze stoppels
van zijn baard
daarnet was er nog regen
ver weg zingen stemmen
over alles wat liefde was
hij glimlacht even
kijkt op en ziet de straat
de regen heeft veel weggespoeld
de zachte aarde is verdwenen
nu voelt hij zich beenhard
hij zucht, wou dat het anders was
hij lacht om een eeuwigheid
van hoogstens vijftig jaar
daarna ben je vergeten
wie zegt u?
dat is zo lang geleden
je tijd is afgemeten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-10-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘het zoete leven’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.