Een fractie van mijn leven

Vincent Oostrijck

EEN FRACTIE VAN MIJN LEVEN

Dit was een dag
Ooit
Lang geleden

Een doordeweekse namiddag
Denk ik toch

In een achtertuin
Van mijn tante
Ergens in Breda

Wij stonden op het gras
Er was een helder zonnetje
En kippenvel op mijn armen

Het geluid van een vliegtuigje
Dat rustgevende geronk boven ons
Kwam helder door

Er waren waslijnen gespannen
Met wit linnengoed

Er was een polaroid camera
Er was gelach
Toen een foto werd genomen

De foto heb ik nooit gehad
Maar de afdruk van die dag
Heeft zijn plek in mijn geheugen

Zo'n klein moment
Een fractie van mijn leven
Wie had toen kunnen bevroeden
Dat ik daar nu nog aan denk ?

Dit tafereel
Bevroren in de tijd
Bestaat nog steeds
Maar ontegenzeglijk
Alleen nog maar in mij