«»
Als ik aan mijn vroege jeugd denk
Eind jaren zeventig
Begin jaren tachtig
Dan staat steeds deze kleur centraal:
GRIJS
Ik zie de flatgebouwen nog zo voor me
Die als reusachtige grijze blokkendozen
De Sovjet-Unie niet onwaardig
In de buitenwijken werden geplaatst
De mensen werden achteloos weggestopt
In fantasieloze en eenvormige flats
Met functionele liften zonder franje
Lange droevige galerijen
Eindeloze trappenhuizen
Met vale zwart-witte zwembadtegeltjes
En dat soort verloedering
Een landschap met bouwplaatsen
Graafmachines en betonmolens
Zand en modder
Alles werd nieuw gebouwd
Maar het ademde direct de geur uit van:
Vergane glorie
Ingetogen desillusie
Eenzame zondagen
Levend begraven waren wij
We staarden troosteloos
Naar het testbeeld op tv
We leefden in een wereld die deed denken
Aan de lp hoezen van Pink Floyd:
The Wall en Animals
The dark side of the moon
Lange schoorsteenpijpen
Braakten dikke pluimen industriƫle rook uit
Grijs en grauw was ons dagelijkse leven
Net zo grauw als:
De industrieterreinen
De bouwmarkten
De fabrieken
De grote postkantoren van de PTT
De rechthoekige en kille kantoorpanden
Van de belastingdienst en het GAK
Plaatsen waar de klant nooit koning was
En eindeloos moest wachten
Dit alles lijkt voorbij
Maar soms
Zoals nu
Nog verontrustend dichtbij
Tijd om weer wakker te worden
GRIJS
GRIJSAls ik aan mijn vroege jeugd denk
Eind jaren zeventig
Begin jaren tachtig
Dan staat steeds deze kleur centraal:
GRIJS
Ik zie de flatgebouwen nog zo voor me
Die als reusachtige grijze blokkendozen
De Sovjet-Unie niet onwaardig
In de buitenwijken werden geplaatst
De mensen werden achteloos weggestopt
In fantasieloze en eenvormige flats
Met functionele liften zonder franje
Lange droevige galerijen
Eindeloze trappenhuizen
Met vale zwart-witte zwembadtegeltjes
En dat soort verloedering
Een landschap met bouwplaatsen
Graafmachines en betonmolens
Zand en modder
Alles werd nieuw gebouwd
Maar het ademde direct de geur uit van:
Vergane glorie
Ingetogen desillusie
Eenzame zondagen
Levend begraven waren wij
We staarden troosteloos
Naar het testbeeld op tv
We leefden in een wereld die deed denken
Aan de lp hoezen van Pink Floyd:
The Wall en Animals
The dark side of the moon
Lange schoorsteenpijpen
Braakten dikke pluimen industriƫle rook uit
Grijs en grauw was ons dagelijkse leven
Net zo grauw als:
De industrieterreinen
De bouwmarkten
De fabrieken
De grote postkantoren van de PTT
De rechthoekige en kille kantoorpanden
Van de belastingdienst en het GAK
Plaatsen waar de klant nooit koning was
En eindeloos moest wachten
Dit alles lijkt voorbij
Maar soms
Zoals nu
Nog verontrustend dichtbij
Tijd om weer wakker te worden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘GRIJS’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over tijd
Nieuwste gedichten
- Het gevoel van de maand januari
- Het gevoel van de maand april
- Ophaalbrug
- [ Seconden-optreden ]
- De verre oudheid in Egypte
- [ Bijtijds (2) ]