INLOGGEN
«»

GRIJS

GRIJS

Als ik aan mijn vroege jeugd denk

Eind jaren zeventig
Begin jaren tachtig

Dan staat steeds deze kleur centraal:

GRIJS

Ik zie de flatgebouwen nog zo voor me
Die als reusachtige grijze blokkendozen
De Sovjet-Unie niet onwaardig
In de buitenwijken werden geplaatst

De mensen werden achteloos weggestopt
In fantasieloze en eenvormige flats
Met functionele liften zonder franje

Lange droevige galerijen
Eindeloze trappenhuizen
Met vale zwart-witte zwembadtegeltjes

En dat soort verloedering

Een landschap met bouwplaatsen
Graafmachines en betonmolens
Zand en modder

Alles werd nieuw gebouwd
Maar het ademde direct de geur uit van:

Vergane glorie
Ingetogen desillusie
Eenzame zondagen

Levend begraven waren wij
We staarden troosteloos
Naar het testbeeld op tv

We leefden in een wereld die deed denken
Aan de lp hoezen van Pink Floyd:
The Wall en Animals
The dark side of the moon

Lange schoorsteenpijpen
Braakten dikke pluimen industriƫle rook uit

Grijs en grauw was ons dagelijkse leven

Net zo grauw als:

De industrieterreinen
De bouwmarkten
De fabrieken
De grote postkantoren van de PTT

De rechthoekige en kille kantoorpanden
Van de belastingdienst en het GAK
Plaatsen waar de klant nooit koning was
En eindeloos moest wachten

Dit alles lijkt voorbij
Maar soms
Zoals nu
Nog verontrustend dichtbij

Tijd om weer wakker te worden

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-01-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘GRIJS’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.