INLOGGEN
«»

Tijd

Tijd

Tijd, wat is nu eigenlijk tijd?
Voor hem die vreugde kent of juist veel lijdt.
Waar zijn de uren, dagen, jaren toch gebleven.
Wat is toch tijd in een mensenleven.
In onze jeugd lijkt tijd zo eindeloos
Maar bij het ouder worden blijkt de tijd zo broos.
In gedachten zie ik daar mijn ouders gaan.
Over de wegen van hun tijdelijk aards bestaan.
Hoe hebben zij de tijd, hun tijd beleefd?
Hebben zij ook bewust naar ’t einde toegeleefd?
Hoe keken zij tegen tijd en eeuwigheid aan.
Om naar hun Heer en Heiland toe te gaan.
Het is een zegen als zij daar over konden spreken.
Als zij blijmoedig daar naar uit hebben gekeken.
Maar nu jij, nu ik, hoe kijken wij daar tegen aan.
Is het voor ons een vreugde om naar het einde toe te gaan.
Of mag je niet nadenken of spreken over dit moment
Zijn de blikken en opmerkingen jou ook bekend.
Als je over het einde zit te dromen of te praten
En men reageert dan vaak gelaten;
Kom niet zo bang, je hebt toch goed geleefd
Kom, wees eens blij en niet zo bevreesd
Ik zwijg en overdenk mijn leven.
Waar zijn mijn tijden toch gebleven
Maar opeens, heel zacht als het fluisteren van de wind
Hoor ik Zijn stem, wees stil Mijn kind.
Jouw tijd is in Mijn handen
Breek daarom met al je aardse banden
Want dan ga je pas een tijd beleven.
Een tijd zonder einde; …. het Eeuwig Leven.
Tijd bestaat volgens ons kleine begrip dan niet meer.
Tijd is dan Leven in de nabijheid van je Heer.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-08-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan
Actief sinds: 31-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tijd’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.