«»
zichzelf verliezen, afwachten _ lui en loom,
is dan toeven onder een pruimenboom
vol zoete vruchten; schaduw koelt tevreden.
Binnen de wortels huist het verleden,
verschijnt telkens als een springbron van stoom:
door het lover ruist een natte luchtstroom,
herinnert aan eens genoten, geleden...
Verfijnde waterdamp doordringt het fruit,
hernieuwt klein leven tussen schil en pit,
speelt vrij, bescheiden, voor genezend kruid.
De sappige bollen hangen zwaar, toch fit,
roepen opgewekt bemoedigend: "Vooruit,
aanvaard de onvoorspelbare toekomstrit!"
SPEL VAN TIJDEN
Soms mag het druk beramende hedenzichzelf verliezen, afwachten _ lui en loom,
is dan toeven onder een pruimenboom
vol zoete vruchten; schaduw koelt tevreden.
Binnen de wortels huist het verleden,
verschijnt telkens als een springbron van stoom:
door het lover ruist een natte luchtstroom,
herinnert aan eens genoten, geleden...
Verfijnde waterdamp doordringt het fruit,
hernieuwt klein leven tussen schil en pit,
speelt vrij, bescheiden, voor genezend kruid.
De sappige bollen hangen zwaar, toch fit,
roepen opgewekt bemoedigend: "Vooruit,
aanvaard de onvoorspelbare toekomstrit!"
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 01-04-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018Informatie bij het gedicht:
De tijden kunne in allerlei beeldspraak worden weergegeven en in zoveel verschillende stemmingen. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘SPEL VAN TIJDEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over tijd
Nieuwste gedichten
- Het gevoel van de maand januari
- Het gevoel van de maand april
- Ophaalbrug
- [ Seconden-optreden ]
- De verre oudheid in Egypte
- [ Bijtijds (2) ]