Een stil uurtje
Ik wacht geduldig op straatlantaarns die uitgaan
Elke dag een tikkie korter branden, is mij niet
ontgaan.
Min of meer kan ik er tijd uit aflezen; straks weer
veel verkeer, zo ga ik vrezen.
Heerlijk heb ik van een uiterst stil uurtje genoten.
Dat kán hier nog, zo heel erg dorps, onverdroten
Straks bij volop licht voetgangers die om
boodschappen gaan Het begin van het weekend
komt er weer aan!
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-01-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een stil uurtje’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.