«»
Elke dag een tikkie korter branden, is mij niet
ontgaan.
Min of meer kan ik er tijd uit aflezen; straks weer
veel verkeer, zo ga ik vrezen.
Heerlijk heb ik van een uiterst stil uurtje genoten.
Dat kán hier nog, zo heel erg dorps, onverdroten
Straks bij volop licht voetgangers die om
boodschappen gaan Het begin van het weekend
komt er weer aan!
Dakoyria, 2018.
Een stil uurtje
Ik wacht geduldig op straatlantaarns die uitgaanElke dag een tikkie korter branden, is mij niet
ontgaan.
Min of meer kan ik er tijd uit aflezen; straks weer
veel verkeer, zo ga ik vrezen.
Heerlijk heb ik van een uiterst stil uurtje genoten.
Dat kán hier nog, zo heel erg dorps, onverdroten
Straks bij volop licht voetgangers die om
boodschappen gaan Het begin van het weekend
komt er weer aan!
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 27-01-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een stil uurtje’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over tijd
Nieuwste gedichten
- Het gevoel van de maand januari
- Het gevoel van de maand april
- Ophaalbrug
- [ Seconden-optreden ]
- De verre oudheid in Egypte
- [ Bijtijds (2) ]