«»
Ik ben nog maar een kind en ben nog maar zo klein
wie zal ik later worden? Wat zal ik later zijn?
Als kind aan het spelen met lego of op straat mijn
grenzen aan het ontdekken van goed tot kattenkwaad.
Maar waarom zit toch alles gevangen in de tijd?
Je kunt geen kind blijven, er is geen eeuwigheid.
Toen werd ik langzaam groter en leerden rekenen en schrijven,
maar bakte er niet veel van en moest vaak over blijven.
S' avonds in de stad een hoop plezier gaan maken, mijn
wereld werd steeds groter en schreeuwde van de daken.
Maar waarom zit toch alles gevangen in de tijd?
Je kunt geen puber blijven, er is geen eeuwigheid.
Nu ben ik dan volwassen, zo groot en veel verhalen
mijn leven aan het vullen, met pieken en met dalen.
Ik word geacht te weten het leven nu te kennen, de
confrontatie aan te gaan en niet meer weg te rennen.
Maar waarom zit toch alles gevangen in de tijd?
Je blijft niet altijd sterk, er is geen eeuwigheid.
En als ik dan straks oud ben, wat zal me dan bezielen?
Een ding weet ik zeker, de tijd zit op mijn hielen.
En als ik daarna weg glij, weg glij uit de tijd,
de klok toch nog verslagen, bevrijdt op weg naar
eeuwigheid.
tijd
TijdIk ben nog maar een kind en ben nog maar zo klein
wie zal ik later worden? Wat zal ik later zijn?
Als kind aan het spelen met lego of op straat mijn
grenzen aan het ontdekken van goed tot kattenkwaad.
Maar waarom zit toch alles gevangen in de tijd?
Je kunt geen kind blijven, er is geen eeuwigheid.
Toen werd ik langzaam groter en leerden rekenen en schrijven,
maar bakte er niet veel van en moest vaak over blijven.
S' avonds in de stad een hoop plezier gaan maken, mijn
wereld werd steeds groter en schreeuwde van de daken.
Maar waarom zit toch alles gevangen in de tijd?
Je kunt geen puber blijven, er is geen eeuwigheid.
Nu ben ik dan volwassen, zo groot en veel verhalen
mijn leven aan het vullen, met pieken en met dalen.
Ik word geacht te weten het leven nu te kennen, de
confrontatie aan te gaan en niet meer weg te rennen.
Maar waarom zit toch alles gevangen in de tijd?
Je blijft niet altijd sterk, er is geen eeuwigheid.
En als ik dan straks oud ben, wat zal me dan bezielen?
Een ding weet ik zeker, de tijd zit op mijn hielen.
En als ik daarna weg glij, weg glij uit de tijd,
de klok toch nog verslagen, bevrijdt op weg naar
eeuwigheid.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 21-01-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
MarcoActief sinds: 21-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘tijd’ van Marco zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over tijd
Nieuwste gedichten
- Het gevoel van de maand januari
- Het gevoel van de maand april
- Ophaalbrug
- [ Seconden-optreden ]
- De verre oudheid in Egypte
- [ Bijtijds (2) ]