VERLEDENS STEM
Gedachten aan hetgeen lang voorbij is,
bewaren steeds hun grillig, eigenzinnig woord.
Rotsen omvatten een strenge stenen poort;
achter dikke tralies grimt een zwarte nis;
het geweldig harde slot weert stug en wis.
Herinneringen ijlen vluchtend voort,
zwermen als spoken, zoekend wat hen bekoort.
In de verte wenkt lichtende duisternis:
diep blauwe avondhemel overhuift,
vol lage sterren, een geurig heuveldal,
waar wild hoog vertelgras opbeurend wuift
zijn zaad mijmert vrijuit, vermeldt overal,
terwijl het bezadigd blazend rond stuift:
wat ooit was, misschien opnieuw verschijnen zal.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-01-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
Herinneringen aan het verleden, die schrikwekkend mogen zijn of je misschien ook meevoeren naar een denkbeeldig paradijs.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘VERLEDENS STEM’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.