Traag
Het zand zakt.
Traag,
langs het dunne glas.
Ik hoor het stromen.
Als een door tijd
vertraagde wervelwind.
Verwoestend.
Traag.
Het verwoest de dag
en ook de nacht.
Het knipt de uren
in repen,
die als glassplinters
in mijn hoofd blijven steken.
Ik kijk eens op de klok:
Tik.
Traag.
Zo verwoestend traag.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-12-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
DichteresMetHoop (Actief sinds: 12-01-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Traag’ van DichteresMetHoop zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.