De wijze man
Ik zag eens
een oud wijs man
hij sprak tegen mij
“ik ben niet oud
mijn kind
het is slechts mijn tijd voorbij
waardoor je mij
zo aanschouwt
mijn tijd voorbij om nog te doen
wat jij nog ontdekken zal
in de tijd die je is gegund
het neemt me mee naar toen
de tijd gaat snel zoals je ziet
het kent vele belevingen
het geeft je inzicht
het laat je zien
wat niet meer terug komt
de rimpels in mijn gezicht
hebben elk een eigen verhaal
ik kan er vele vertellen
maar niet allemaal
die zijn te kostbaar
te pijnlijk, spijtig
om verloren kansen
al lijk ik oud
lief kind
Ik kan nog zingen en dansen
in mijn spaarzame tijd
ik lach haar toe
en net als jij
zie ik de wijzers niet
ver vooruit
het maakt me vrij
zie de uren
elke keer bewust
mijn kind
leef in het nu
met alles wat je hebt
door velen bemind”
de wijze man
groette en liep weg
liet me in stilte achter
verwonderd gaf ik hem gelijk
mijn horloge stond stil
ik had haar niet meer nodig
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-12-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Erna Kagenaar (Actief sinds: 10-01-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De wijze man ’ van Erna Kagenaar zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.