wakker bij nacht

Geert Messelis

in een vertrouwde stoel
barricade tegen duisternis
hoor ik het tikken van de klok
zo tikken schaduwen voorbij
vol stilte
het nachtkleed wacht op dag
tot geheel onverwachts
in het donker
dag het overneemt
want alle vogels staan op
tegen het zwijgen van de nacht
donker krijgt bolle wangen
door de vormen van de dag
die duister afsteken
tegen een hemel
die licht draagt
als een vrouw die zwanger is
het lange baren van het licht
de dag pronkt niet
sluipt weer nader
we zullen eten uit zijn handen