Vleugel

Alicja Kohut

Kom schuil onder mijn vleugel
Hoorde ik eens iemand zeggen
Toen ik nog zo jong was -
Toen ik nog kon vliegen -

Want..


Vroeger kon ik vliegen
Licht gedragen door de wind
Zwevend in de dromen
Door niets en niemand bemind

Met gespreide vleugels
Zo - vrij! was het leven
Even -
Oneindig en blij
-
Nu is dát leven
Oneindig voorbij

En weer klinken wijze woorden:
Kom schuil onder mijn vleugel, dat zo bescheiden de grond bemind
Schuil in de lauwte
even uit de wind
Eens kon mijn geest,
als de jouwe,
saaie tijd bedriegen
Eens...

Toen ik ook zo jong was
Toen ik nog kon vliegen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 13-02-2017

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Alicja Kohut (Actief sinds: 13-02-2017)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Vleugel’ van Alicja Kohut zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.