«»
de dag zacht op het raam tikt
mijn koffie bij 't ontbijt
voorbij is
kijk ik door het raam
en zie een volle maan
die hangt vergeefs te zijn
kijk ik naar benden
dan zie ik zinloos streven
de eindige barmhartigheid
de nooit gestelde vragen
de roddel doet weer pijn
de tijd
staat krom
van leugens
specimen van een
gedoemde soort
die nooit nog
anders kan
dan verder razen
verder dazen
verder dwazen
ontwaken
als de nacht vergaan isde dag zacht op het raam tikt
mijn koffie bij 't ontbijt
voorbij is
kijk ik door het raam
en zie een volle maan
die hangt vergeefs te zijn
kijk ik naar benden
dan zie ik zinloos streven
de eindige barmhartigheid
de nooit gestelde vragen
de roddel doet weer pijn
de tijd
staat krom
van leugens
specimen van een
gedoemde soort
die nooit nog
anders kan
dan verder razen
verder dazen
verder dwazen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 30-11-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ontwaken’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over tijd
Nieuwste gedichten
- Het gevoel van de maand januari
- Het gevoel van de maand april
- Ophaalbrug
- [ Seconden-optreden ]
- De verre oudheid in Egypte
- [ Bijtijds (2) ]