Het leven voorbij

acma

Het leven voorbij
Haar leven heeft haast
Naar een hemels wijde horizon
Struikelt ze over kinderkopjes
In de berm verdriet
Groet zij niet
Hier en daar rul zand dat zuigt en smeekt
Om vertraging, niet te vallen
Zij schrokt
Vreet zich vol met lust en lol
Zonder te kijken waar vandaan
Vergeet zij stil te staan
Voelt zij niet
Wat haar raakt
Onderweg
Bekoren de kleuren niet
Hoger verder
Schittert het prachtige grijs.

Tot ....
haar vleugels zwaar van ontwijken
Vuil en sleets van het prijken
Weigeren de dagen verder te dragen
De haast laat los
Ze valt
In een vrije val
Op haar laatste ademtocht
Kijkt zij om
In het diepe blauw daarboven
Vallen de sterren
Als rauwe tranen uit haar verleden.