De nacht, het duistere hart

Willem Bernardus Tijssen

Een duister hart, waar de misdaad
tiert. De zedeloosheid niet begrenst
langs de rand van de betamelijkheid
giert.

Waar lichtekooien te koop zijn;
voor zij die wanhopen de hoop zijn.

Waar studenten bij het nachtelijk
ervaren zorgen voor de toekomst
voor de morgen bewaren.

Waar de ziel van het burgerfatsoen
ieder greintje verliest onder het
nachtelijk schijnsel in een plantsoen.

De nachtelijke zoenen; de vlekken op de
blazoenen. De schone schijn, die voor
even werkelijkheid kan zijn.

Voor allen die leven en sterven in de
schemertijd, en verbeelding hebben tot
dat de ochtend het duistere hart open splijt.