Tijdmachine
Tijd loopt
zichzelf voorbij,
vergeet verleden,
ontwijkt toekomst
en groeit
van ent naar boom,
elke tak een moment,
het loopt, als een
machine, radertjes
en boordcomputers,
progresseren, einde
loos updaten
geen tijd voor
een terugblik
of toekomstkijk,
het loopt zichzelf voorbij.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-02-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
DichteresMetHoop (Actief sinds: 12-01-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tijdmachine’ van DichteresMetHoop zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.