klepelde de kerkklok
een witte wereld
die ons warm verwachtte
je lachte toen ik zei, ik kom
nam alle risico's, was blij
gordijnen sneeuwden
en je opende vrieskou
je huis een warme kerst
ik was zo graag bij jou
we zetten uren stil
in samen met elkaar
toch klepelde de kerkklok
zijn openlijk misbaar
de stilte luisterde
terwijl wij gaven
we telden onbewust de uren
die door anderen zijn begraven
zo maar een gift
gewonnen in de tijd
wat vijf was in verwachten liet
zich in vier door dat geluid bekrachten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘klepelde de kerkklok’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.