«»
die ons warm verwachtte
je lachte toen ik zei, ik kom
nam alle risico's, was blij
gordijnen sneeuwden
en je opende vrieskou
je huis een warme kerst
ik was zo graag bij jou
we zetten uren stil
in samen met elkaar
toch klepelde de kerkklok
zijn openlijk misbaar
de stilte luisterde
terwijl wij gaven
we telden onbewust de uren
die door anderen zijn begraven
zo maar een gift
gewonnen in de tijd
wat vijf was in verwachten liet
zich in vier door dat geluid bekrachten
klepelde de kerkklok
een witte werelddie ons warm verwachtte
je lachte toen ik zei, ik kom
nam alle risico's, was blij
gordijnen sneeuwden
en je opende vrieskou
je huis een warme kerst
ik was zo graag bij jou
we zetten uren stil
in samen met elkaar
toch klepelde de kerkklok
zijn openlijk misbaar
de stilte luisterde
terwijl wij gaven
we telden onbewust de uren
die door anderen zijn begraven
zo maar een gift
gewonnen in de tijd
wat vijf was in verwachten liet
zich in vier door dat geluid bekrachten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘klepelde de kerkklok’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over tijd
Nieuwste gedichten
- Het gevoel van de maand januari
- Het gevoel van de maand april
- Ophaalbrug
- [ Seconden-optreden ]
- De verre oudheid in Egypte
- [ Bijtijds (2) ]