«»
vond schelpen en wat
waardeloze frutsels
tot ik dieper stak en stootte
op een eeuwenoud geknutsel
ik schoonde laag na laag
ontdekte kunst in het
schrapen van de jaren
jouw vormen kwamen bloot
de zee kleurde je haren
ik voelde hoe de
tijd ontbond en las
hoe jij me wilde sparen
kuste zacht je zilte mond
geen emotie kon dat evenaren
ik heb je teruggeschonken
aan de zee en deinde
in de golven met je mee
ik besef nu wat je had te geven
moet verder met mijn eigen leven
voelde hoe de tijd ontbond
ik groef in zandvond schelpen en wat
waardeloze frutsels
tot ik dieper stak en stootte
op een eeuwenoud geknutsel
ik schoonde laag na laag
ontdekte kunst in het
schrapen van de jaren
jouw vormen kwamen bloot
de zee kleurde je haren
ik voelde hoe de
tijd ontbond en las
hoe jij me wilde sparen
kuste zacht je zilte mond
geen emotie kon dat evenaren
ik heb je teruggeschonken
aan de zee en deinde
in de golven met je mee
ik besef nu wat je had te geven
moet verder met mijn eigen leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘voelde hoe de tijd ontbond’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over tijd
Nieuwste gedichten
- Het gevoel van de maand januari
- Het gevoel van de maand april
- Ophaalbrug
- [ Seconden-optreden ]
- De verre oudheid in Egypte
- [ Bijtijds (2) ]