Vanwege een Meid

Dormantique

Vanwege een meid die snel
En naarstig leert
Bol te schrijven en
Dun te blijven
Assimileert het bestaan
En neemt men alvast het volwassenschap aan

Maar ik geef geen neuk
Of het dik of dun is
Zolang het te begrijpen –
Valt toch in een diepe kuil van haar eigen misère

Nu graait ze snel en naarstig
Naar je handen
Ofschoon het zijn vuisten
Gehard met wildernis

Zak diep, zak diep
Jij kleine vlijtige meid
Een stoomtrein gestookt op helse temperaturen
– Doem is nabij – raast in de wildernis

Asfalt dat droogt in de zon
Is het grotere goed voor
Diepe kuilen in de weg
Die moeten namelijk weg