Tot jij brak
tot jij brak
ik las
de gedachten
in haar ogen
sluimerende
klachten in een
mild gedogen
de kleine trek
die dieper werd
in haar gezicht
een schaduw
vaak weggewuifd
door zon en licht
maar zorgen
drukten met
steeds meer gewicht
tot jij brak
je spullen pakte
en mij de sleutel gaf
woorden konden
de stilte niet meer helen
wat wij al die jaren deelden
wil melker
29/01/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 29-01-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tot jij brak’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.