INLOGGEN
«»

Tot jij brak


tot jij brak


ik las
de gedachten
in haar ogen

sluimerende
klachten in een
mild gedogen

de kleine trek
die dieper werd
in haar gezicht

een schaduw
vaak weggewuifd
door zon en licht

maar zorgen
drukten met
steeds meer gewicht

tot jij brak
je spullen pakte
en mij de sleutel gaf

woorden konden
de stilte niet meer helen
wat wij al die jaren deelden


wil melker
29/01/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 29-01-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tot jij brak’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.