Toen nog niet zo vervreemd

Dakoyria

Mijn gedachten zijn zomaar naar andere zomers
aan het glijden Vakantie vierden we vaak elders
in harmonieuzere tijden
Zo heel dankbaar dat deze herinneringen er ook
nog zijn

Nog niet die veelvuldige ruzies die een regelrechte
bedreiging vormden wat nou juist zo mooi was en
fijn Ik steek schuldbewust ook de hand in eigen
boezem Voor deze vervreemding geeft het er immers
meer dan een?
Te veranderen valt er niets meer, te lang ben je al heen.

Dakoyria, 2021.