«»
blijft de zon hangen
De oude mensen kijken
met romantische gevoelens
naar ons op de rotsen
waar we elkaar voorlezen
Zij zien de mieren niet
alleen onze jonge lichamen
en ze denken de hagedissen erbij
Op zee klinkt een misthoorn
maar er is niets te zien
tot ineens om ons heen
de badgasten op de blokken beton
worden wie ze leken te zijn:
schimmen die zich koesteren
in de warmte op hun huid
Ze draaien zich om en wachten
slapend op de zon
Voorlezen aan zee
Vlak boven het waterblijft de zon hangen
De oude mensen kijken
met romantische gevoelens
naar ons op de rotsen
waar we elkaar voorlezen
Zij zien de mieren niet
alleen onze jonge lichamen
en ze denken de hagedissen erbij
Op zee klinkt een misthoorn
maar er is niets te zien
tot ineens om ons heen
de badgasten op de blokken beton
worden wie ze leken te zijn:
schimmen die zich koesteren
in de warmte op hun huid
Ze draaien zich om en wachten
slapend op de zon
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 24-07-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ZywaActief sinds: 25-04-2018Informatie bij het gedicht:
Umag, Kroatie, september 1988 -- Bundel 'WoefWoef' Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Voorlezen aan zee’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.