INLOGGEN
«»

OPBOUWENDE KLIMTOCHT

Als vijftienjarige jongen
hield ik de zomerdagen verblijf
in een oude bemoste hut
van het lage Alpendal
werd overmand
door troosteloze leegte

holle ogenblikken
knepen en drukten mijn gemoed
verstikten me volkomen

'k liep over bonte bergweiden
daar vermengden bloemengeuren
en ijle luchtstromen zich
bliezen een veelbelovend
AANSTONDS en LATER tegemoet
welke langzaam wegzakten
naar 't dennenbos beneden mij

op de gemarmerde rotsketen
gaven kleine bronnen
tezamen een daverend concert
stortten vrijmoedig neer
schonken lustig hun eigen wezen
aan dun gras tussen vetplantjes
de wijde ruimte zonder tijd
zongen de hoorder verkwikkend toe
vermoeid verlicht de berg af te gaan
vol blijde verwachting.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-04-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘OPBOUWENDE KLIMTOCHT’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.