WIEGEND RUSTEN
moe na lang spelen op het scheepsdek
ligt de kleine reiziger 's avonds
in zijn warme gerief 'lijke hut
is zelf een spel tussen zee en hemel
lichte deining lokt kinderverbeelding
doet
de omringende zeemonsters
steeds dansend verdwijnen _ weer verschijnen
met open muilen toeschieten...
toont
binnen de patrijspoort
vloeiend sterrenballet dat een woord brengt
strenge vrijheid bij onvast leven
broze geest van 't sterke mensenvernuft.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-03-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘WIEGEND RUSTEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.