Vierenveertig over vier
Dorstig, droge mondhoeken
als de antieke aarde waar we wandelen
in de Catalaanse mediterra
Klaar de kantelen te trotseren,
vermoeid, gebruinde benen
Op eentje een windmolen, heen en weer
bewegend, wiegend in de kribbe
van de zwoele schaduwzijde
Komt tot stilstand en verheft zich
als een kruis boven mijn hoofd
Om vierenveertig over vier
stond de tijd heel even stil.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-06-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Daniël Meppelink (Actief sinds: 14-06-2016)
Informatie bij het gedicht
Peratallada, Catalunya 11-06-2016 16:44
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vierenveertig over vier’ van Daniël Meppelink zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.