«»
paleizen aan ‘t water
een zinkende stad
fonteinengeklater
Een paar uren
van die eeuwigheid
blijven mij bij
raak ik niet meer kwijt
Het is nu verleden
te mooi om te wonen
het blijft een droom
te weinig het gewone
De stad kluistert mijn ogen
als ik er weg uit vaar
wederom als ik later nuchter
het Hollandse raam uit staar
Venetie
Grachten, gondelspaleizen aan ‘t water
een zinkende stad
fonteinengeklater
Een paar uren
van die eeuwigheid
blijven mij bij
raak ik niet meer kwijt
Het is nu verleden
te mooi om te wonen
het blijft een droom
te weinig het gewone
De stad kluistert mijn ogen
als ik er weg uit vaar
wederom als ik later nuchter
het Hollandse raam uit staar
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 31-07-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Jose van RosmalenActief sinds: 21-11-2014Informatie bij het gedicht:
Gedicht over de betoverende stad Venetie Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Venetie’ van Jose van Rosmalen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.