Stervenszucht
Na de laatste regen is het land een platgeslagen oceaan
De straten, langzaam stromende rivieren,
op weg naar hun einde
Druipende bomen imiteren nieuwe regen
Gebogen gestalten, gehuld in plastic dekens,
zoeken een schuilplaats die onzichtbaar is geworden
Een langgerekte klaproos overziet het landschap,
verslagen en bloedrood vult hij zijn longen,
met de stervenszucht van de vlakte
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-11-2024
Over deze dichter
Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)
© Op dit gedicht 'Stervenszucht ' van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.