GROOTSTE WATERSNOOD
In de namiddag
komen vele mensen bijeen
om aangenaam te huiveren
bij brullende golven
hemelhoog spattend schuim
die op de Zeeuwse kust
beuken en spoelen
's avonds davert
het woeste wind- en zeeorkest
rondom geborgen leven
in schijnbaar veilige huizen
is een nietig voorspel
van komend nachtgebeuren
omkneld door grimmig duister
rollen wilde waterkolken
en dwingende stromen voort
verwinnen polderland
slaan verwoestend stad en dorp
maar achter hun vernielzucht
schuilt reeds gewekte hulp.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-02-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
De middag van 31 Januari 1953 hadden veel mensen plezier bij het zien van die woedende zee aan hun kust. Ze beseften nog niet dat de komende nacht een nooit te vergeten ramp zou brengen.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘GROOTSTE WATERSNOOD’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.