GEBORGENHEID

Han Messie

Een zuigeling
ligt op de hem vertrouwde schoot
gaat telkens langzaam omhoog
valt weer met een lichte smak
drukkende buikpijn plaagt voortdurend
windvlagen en spattend water
doen zijn tere huid schrijnend beven

huilen om bescherming krijgt zegen
die keel krijgt alle kracht!
't geliefde beertje komt kroelen
bezield door 't ijle muziekdoosje
eindelijk tevreden inslapen...
de buitenwereld mag dreigen

dankbaar streelt moeder haar kwetsbaar kind
kijkt vanuit de reddingsboot
over de troosteloze zee
ziet hun machtig stoomschip zinken.