«»
Heel veel herinneringen heb ik er niet meer aan
Wél nog dat ons gezin onderdak bood aan mensen,
mijzelf onbekend; in míjn slaapkamer!
Het hoogste punt namelijk, begrijpen deed ik het niet
Vijf was ik nog maar, de sfeer voel ik nog, één van
hevige angst.....
De radio heeft vast aangestaan, mijn vader die
kranten bewaarde Daarmee staakt wel mijn bewuste
herinnering
De opgespaarde kranten zeiden mij als tiener later
niets Ónze woonplaats liep niet onder, dat besef
bleef, het allerlangst.
Dakoyria, 2018.
De watersnoodramp
Vijfenzestig jaar geleden alweer, die grote watersnoodHeel veel herinneringen heb ik er niet meer aan
Wél nog dat ons gezin onderdak bood aan mensen,
mijzelf onbekend; in míjn slaapkamer!
Het hoogste punt namelijk, begrijpen deed ik het niet
Vijf was ik nog maar, de sfeer voel ik nog, één van
hevige angst.....
De radio heeft vast aangestaan, mijn vader die
kranten bewaarde Daarmee staakt wel mijn bewuste
herinnering
De opgespaarde kranten zeiden mij als tiener later
niets Ónze woonplaats liep niet onder, dat besef
bleef, het allerlangst.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De watersnoodramp ’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over rampen
Nieuwste gedichten
- [ De storm slaat alles ]
- BENT U WATER ....
- NIET IN EEN DAL !!!
- BINNENKNAL
- PROBLEEM OPLOSSEN !!!
- Giftige Liefde