De watersnoodramp

Dakoyria

Vijfenzestig jaar geleden alweer, die grote watersnood
Heel veel herinneringen heb ik er niet meer aan
Wél nog dat ons gezin onderdak bood aan mensen,
mijzelf onbekend; in míjn slaapkamer!
Het hoogste punt namelijk, begrijpen deed ik het niet
Vijf was ik nog maar, de sfeer voel ik nog, één van
hevige angst.....

De radio heeft vast aangestaan, mijn vader die
kranten bewaarde Daarmee staakt wel mijn bewuste
herinnering
De opgespaarde kranten zeiden mij als tiener later
niets Ónze woonplaats liep niet onder, dat besef
bleef, het allerlangst.

Dakoyria, 2018.