het oor verleerde rust

Geert Messelis

het fluistert
doorheen de wereld
het sist
niets is verworven
de harten koudweg
op zichzelf betrokken
de zotskap regeert
weer de wereld

de vleerhonden
diep in hun grotten
wachten op de nacht

en op een dag
het leven trekt terug
als het water
net voor een tsunami
het doelloos teveel baren
de mensen ketting is te lang
om niet te breken
bij de zwakste schakel
het wachten op "the next big one"

de nacht bracht raad
want achter de gesloten luiken
naast de dagelijkse geluiden
was er het luiden van de klok
een hond sloeg aan
en paardenhoeven stierven
in de avond
wees rust en adem
nu flitst het op elk scherm
en alle straten praten
diep in de nacht