het huis is dicht

Geert Messelis

de deur klopt aan
wil eindelijk eens opengaan
verroeste scharnieren
van een oude man
het hart klopt niet
het is bevroren
in zijn angst
en tranen krijg je
alleen nog door de wind
hoewel een godsgeschenk
de deur staat op een kier
we zien vreemde gezichten
die om erbarmen vragen
we lopen op drie benen weg
het veld is vol
de aren sterven
van de droogte
en de titanic vaart zijn weg