De einde-van-de-wereld mannen

Vincent Oostrijck

DE EINDE-VAN-DE-WERELD MANNEN

In een Kralingse sportschool
Zat hij een jaar of twintig geleden
Wat futloos en neerslachtig
Aan een fitnessapparaat te trekken

Twee Amerikanen naast hem
Kennelijk bekenden van elkaar
Zaten enthousiast te kletsen
Over het einde van de wereld

Hij noemde ze ter plekke :
De einde-van-de-wereld mannen

De apocalyps was aanstaande
De wereld zou weldra vergaan
Door een vreselijke catastrofe
Er zouden chaos en anarchie zijn
De wereld in vuur en vlam

Ze hadden zich goed voorbereid
En nu namen ze de checklist door
Hier in de sportschool te Kralingen
Om een uur of halfvier in de middag
En hij luisterde aandachtig mee

De schuilkelders waren klaar
Ze hadden dure bunkers gekocht
Die waren inmiddels volledig ingericht
Laat de apocalyps maar komen :

Duizenden blikken voedsel
Die men ook in het leger gebruikt
En die zeker twintig jaar goed bleven
Zo konden ze de apocalyps prima
En tamelijk weldoorvoed uitzitten

Ze hadden comfortabele bedden
Er waren rubberboten aanwezig
Net als medicijnen en kleding
Aan alles was gedacht

Er waren wapens in de bunker
Om zich te kunnen verdedigen
Tegen de vijand van buitenaf

En tegen de domme mensen
Die zich niet hadden voorbereid
En die hun voedsel wilden stelen

Dit was dagelijkse kost voor hen
Dat kon je zo zien
Ze praatten luchtig en ontspannen
Terwijl ze hun conditie
Hier aan het bijhouden waren

De einde-van-de-wereld mannen
Ze hadden alles onder controle
Er kon hun niets gebeuren

De einde-van-de-wereld mannen
En hij die naar hen luisterde
Op het fitnessapparaat tegenover hen
Wist één ding zeker :

Het einde van de wereld
Zou nooit verlopen zoals zij dachten
De allesverterende apocalyps
Werd al tweeduizend jaar voorspeld
En die zou nog lang niet komen

Het einde van de wereld
Kon hem gestolen worden
Hij was aan het eind van zijn Latijn

Hij was zover in zijn leven
Dat hij een apocalyps zou verwelkomen
Maar dat zou veel te makkelijk zijn

Het einde van de wereld
Was namelijk al lang onder ons

Het einde van de wereld
Kwam niet van buitenaf
Maar van binnenin

Het zit in alles
In alles om je heen
In de maatschappij
In je buren en familie
In jou en mij

Het einde van de wereld
Zit in kille onverschilligheid
In je doen en laten
In gevoelens en gedachten

In de pijn van het zijn
In het ademhalen
In de genen en het DNA

Er is geen schuilkelder te vinden
Op deze hele aarde
Die je daartegen beschermen kan

In de kleedkamer na het sporten
Keek hij zichzelf aan in de spiegel
Hij keek zichzelf in de ogen

En daar zag hij het levende bewijs
Dat het einde van de wereld
Reeds onder ons was