Hoe ik leerde relativeren

Vincent Oostrijck

HOE IK LEERDE RELATIVEREN

Ik huurde een kleine kamer
In een appartementencomplex
Aan de rand van een grote stad
Ik had niets om naartoe te gaan

Tijdens de hete zomerdagen
Zat ik dag en nacht op mijn balkon
Het was zo'n minuscuul balkonnetje
Met ruimte voor exact één stoel

Ik zat rustig op mijn balkon
Ik dronk blikjes bier
Ik at zakken paprika chips
Ik zat in mijn blote bast

Dit was wat ik dronk en at
Meer had ik niet nodig
Dit is alles wat ik deed
Ik had het best naar mijn zin

Ik groeide mijn baard langer
Mijn buik dijde lekker uit
Misschien was ik niet gelukkig
Maar ongelukkig was ik ook niet

Mijn grootste vorm van vertier
Was het grote appartementencomplex
Recht tegenover mijn balkon
Met de sociale huurwoningen

Ik bestudeerde heel aandachtig
Wat er zich zoal afspeelde daar
Achter de ramen van de armen
Op de portiek en de straat ervoor

De bewoners waren een dwarsdoorsnede
Van het afvoerputje van de maatschappij
Je vond ze hier allemaal :

De zuipschuiten en de drugsverslaafden
De kruimeldieven en de criminelen
De psychiatrische patiënten
De vrouwen uit de seksindustrie

De alleenstaande moeders zonder werk
De geregistreerde pedofielen
De voormalige bajesklanten
De ouderen met een piepklein pensioen

De mensen in de schuldsanering
De uitgeprocedeerde asielzoekers
De illegale vluchtelingen
De werkelozen zonder ambitie

De uitzichtlozen
De wanhopigen
De krankzinnigen

De onaangepasten
De asocialen
De stennisschoppers

Iedereen bij elkaar gesmeten
Iedereen op elkaar gepleurd
In dat appartementencomplex
Liefdeloos en hopeloos

Dit was een mortuarium
Iedereen was dood
Dit was de grote boze ijskast
Waar je ingeschoven wordt
Ieder in zijn eigen laatje

Ze waren levend begraven
Ze zaten als ratten in de val
Ze werden krankzinnig van elkaar
Als ze dat al niet waren

Het was een waar spektakel
Wat zich voor mijn ogen afspeelde
Terwijl ik daar rustig zat
En bier slurpte en chips vrat

Hele drama's speelden zich af :

Vechtpartijen en geschreeuw
Gegrom en gejank
Zelfmoorden en afrekeningen
Drugshandel en seks

Politiewagens en ambulances
Zag je zo nu en dan
Minder vaak dan je zou verwachten
Men had deze mensen opgegeven
Ze kookten gaar in hun eigen sop

Ik was geen onderdeel van hen
Maar ik zag alles wat er gebeurde
Zo vermaakte ik mij vele zomers lang
Zo kon ik mezelf vergeten
Ik voelde mij echt bevoorrecht

Ik leerde mijn eigen sores
Danig te relativeren
Dankzij de mensen aan de overkant

Het viel wel mee met mij