Bij nacht en ontij
In mij woedt een stille strijd: een huisdeurbel om
14.00 uur... Een onmogelijke tijd!
Diep in slaap realiseer ik me al vrij snel:
is dit één van de buren wel?
De betrokkenheid hier is tamelijk groot;
menigeen die heel vlug zijn hulp aanbood
De mensen op mijn verdieping zijn erg aan
het dementeren, zijn ieder besef van tijd kwijt
Mijn naaste buuf die nu de steun van haar man
moet ontberen, hij ligt in het ziekenhuis
Ik wacht verder af, geef maar niet thuis
Inslapen doe ik pas na een uur...
Verdwijnen gaat alle overbodig geruis!
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-10-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bij nacht en ontij’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.