Haat
Hatelijke woorden,
donderen hun mond uit
botsen genadeloos,
tegen mijn half opgevreten bestaan
Toxische, onverteerbare woorden,
verstoren het evenwicht in mij
zuigen alles uit mij op.
Levend word ik gecremeerd,
met als residu,
een hoopje miezerige as, vol haat.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-02-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Sobia Laghari. (Actief sinds: 06-02-2016)
Informatie bij het gedicht
Dit gedicht had ik in 2014 opgestuurd voor de Nationale Gedichtenwedstrijd Nederland en Vlaanderen.. Het belandde succesvol in de top 1000 van de ruim 10.000 ingezonden gedichten. Dit gedicht illustreert de haat. De haat moet krachtig maar ook lelijk en afstootwekkend worden beschreven, net zoals het ook in de werkelijkheid is...
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Haat’ van Sobia Laghari. zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.