INLOGGEN
«»

Complex

Ik kan niet meer bewegen
ik zit vast in mijn zelfgemaakte web
De spinsels zijn inmiddels zo complex
Dat ik ze er niet meer af kan vegen
Het maakt me moe, en daardoor oud
Niks voelt meer vertrouwd
Ik voel me een zestiger, maar ben het niet
Ik ben wat de buitenwereld ziet
Een meid met mogelijkheden, vechtlust en pit
Maar ook deze meid komt een keer aan het einde van de rit
Vroeger zei ik altijd ja, nu zeg ik meestal nee
De auto rijd verder, maar ik kan niet meer mee
Ik sta aan de kant, zwaai de mensen uit en wens ze een goede reis
Langzaam, maar steeds sneller, wordt mijn gele karakter grijs
Teleurstellingen doen pijn en maken je kapot
Ik ben niet een van die mensen die geloven in het lot
Geluk cre�er je zelf, door je inzet en toewijding in het leven
En zo lang dat niet lukt, moet je er naar blijven streven!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-06-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

corita
Actief sinds: 15-06-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Complex’ van corita zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.